Kitap hakkında: yıl / Karşıt tarafların sahip oldukları tüm kitle imha silahlarını kullandıkları son Dünya Savaşı'nın üzerinden elli sekiz yıl geçti. gezegen nüfusunun büyük çoğunluğunu öldüren bir nükleer kış etkisine neden oldu. Bitkilerin, hayvanların ve kuşların çoğunun öldüğü, aylarca süren uzun ve soğuk gecede birkaçı hayatta kaldı. Devletler yok oldu. Şehirler radyasyonla zehirlenen beton ormanlarına dönüştü. Ve hayatta kalanların çoğu geri dönülemez biçimde değişti. Hayır, pterodaktil olmadılar, ikinci bir kafa çıkarmadılar. Kelimenin önceki anlamında insan olmaktan çıktılar, psikopat, katil, tecavüzcü, yamyam - yozlaşmış oldular. Birçoğu böyle oldu ama hepsi değil. İnsan formunu kaybetmeyenler de vardı. Topluluklar halinde toplandılar, şehirlerden uzaklaştılar, çiftçiliğe başladılar ve toprakta çok çalıştılar. Savaştan sonra değişen dünyaya yeni nesiller geldi; insan nesilleri ve yozlaşmış nesiller. İlki, onlarca yıldır süren zorlu yaşam mücadelesiyle güçlenen yerleşim yerlerinde yaşıyor, çalışıyor, aileler kuruyor ve çocuk yetiştiriyor. Arayıcıları Çorak Topraklara gönderiyorlar - toplulukların kendi başlarına üretemeyeceği gerekli her şeyi - silahlar, aletler, çeşitli malzemeler - elde eden özel eğitimli aramacılardan oluşan küçük müfrezeler. İkincisi hayalet kasabalarda, ıssız köylerde, kasabalarda, mezralarda ve köylerde yaşıyor. Onlar arayanların ölümcül düşmanlarıdır. Düşmanlar tanıdıktır ve arayanlar için çatışmalar olağandır. Ancak tarih durmuyor ve dünya, hatta kıyamet sonrası dünya bile değişiyor. Dünün düşmanı - bir gulyabani ve ahlaki bir canavar - arka planda kaybolur, teknik olarak üstün, organize, rüzgarı kontrol eden ve Çorak Topraklarda bir usta gibi ilerleyen yeni bir düşmanın arka planında soluklaşır.